Paulina Vermeulen
Mijn naam is Paulina Helena Vermeulen. Deze naam heb ik geërfd van mijn oma en ik ben er trots op. Ik ben op 7 november 1955 geboren in Den Haag maar opgegroeid in Wassenaar.
Na mijn schooltijd ben ik de verzorging in gegaan. Ik ben getrouwd geweest en samen mochten wij 3 dochters op de wereld zetten. In de tijd dat mijn kinderen naar de kleuterschool gingen ging ik naar dezelfde kleuterschool, maar dan als werknemer.
In 1996 ben ik gescheiden en ook in die tijd was er woningnood, zelfs in Wassenaar. In 1997 ben ik met de kinderen in Zoetermeer komen wonen. De kinderen zaten inmiddels op de middelbare school en ik ben voor een telecomprovider gaan werken, waar ik het erg naar mijn zin had door het contact met de klanten. Ik heb daar veel geleerd over klantcontact, erg leuke contacten opgedaan, zelfs vriendschappen gesloten. Ik heb ook enige tijd bij de Nationale Politie gewerkt in nachtdiensten als administratief medewerker van de meldingenlijn. Hier is mijn kijk op het leven wel veranderd door alles wat ik te horen kreeg.
Vanwege de zwaarte van de nachtdiensten heb ik mij aangemeld bij de organisatie voor gastouders. Na de nodige cursussen mocht ik elf jaar kinderen in allerlei leeftijden en situaties opvangen. Ik ben ook tweeënhalf jaar vrijwilliger geweest bij De Pelgrimshoeve.
Ik ben gek op dieren en heb diverse honden opgevangen en lief gehad. De laatste hond was een blonde labrador genaamd Pilara. Wat een lieve schat was dat en ik mis haar nog elke dag. Nu heb ik vier vissen maar daar kan je niet echt lekker mee knuffelen.
Overdag probeer ik mij met leuke, creatieve projecten bezig te houden. Ik bezoek graag tweedehands zaken door het hele land en daar ontdek ik regelmatig mooie vondsten.
Ik vind het heerlijk om stedentrips te maken en zoveel mogelijk bijzondere plekjes te ontdekken die nog niet zo bekend zijn of lekker slenteren door een onbekende stad. Afgelopen zomer heb ik heel Normandië gezien, van Duinkerken tot Mont Saint Michiel. Een geweldige ervaring en zeker de moeite waard.
In Zoetermeer rijd ik overal op de fiets naartoe, gelukkig is er in Zoetermeer een goed fietsnetwerk waardoor deze hobby een stuk fijner wordt.
Mijn grootste wens is dat de Zoetermeerse jongeren een plek hebben waar zij even tot rust kunnen komen. Er is nu veel onrust op straat, omdat ze nergens heen kunnen. Veiligheid voor de jongeren vind ik belangrijk en staat bij mij voorop.
Ik word blij als ik mensen zie lachen, als de zon schijnt en uiteraard van mijn 3 dochters en mijn 6 kleinkinderen. En ik hoop dat ik veel mag betekenen voor de inwoners van Zoetermeer in mijn tijd bij Zoetermeer Vooruit.